Subtotalna Resekcja Tarczycy (Strumectomia)

1. Przygotowanie: Przed zabiegiem przeprowadza się szczegółowe badania, w tym analizy hormonalne oraz obrazowanie tarczycy (USG, tomografia komputerowa). Pacjent jest informowany o zaleceniach przedoperacyjnych, takich jak unikanie jedzenia i picia przed zabiegiem, oraz o ewentualnym stosowaniu leków.
2. Znieczulenie: Zabieg przeprowadzany jest w znieczuleniu ogólnym, co oznacza, że pacjent jest całkowicie nieprzytomny podczas operacji.
3. Wykonanie Nacięcia: Chirurg wykonuje nacięcie na szyi, aby uzyskać dostęp do tarczycy. Tkanka tarczycy jest starannie usuwana, pozostawiając część gruczołu w celu zachowania jego funkcji.
4. Monitoring i Kontrola: Po usunięciu tkanki, chirurg dokładnie monitoruje pacjenta w celu oceny krwawienia i sprawdzenia, czy pozostała część tarczycy jest w odpowiednim stanie. W razie potrzeby, stosowane są dreny.
5. Zamknięcie Rany: Nacięcie jest zamykane, najczęściej za pomocą szwów, które mogą być rozpuszczalne lub wymagające usunięcia w późniejszym czasie.
6. Opieka Pooperacyjna: Po zabiegu pacjent jest monitorowany w szpitalu przez kilka dni. W tym czasie kontrolowane są funkcje życiowe, poziom hormonów tarczycy oraz potencjalne powikłania. Pacjent otrzymuje również instrukcje dotyczące pielęgnacji rany oraz przyjmowania ewentualnych leków.

1. Wole Guzowate: Subtotalna resekcja jest często wskazana w przypadku wola guzowatego, gdzie tarczyca jest znacznie powiększona i może uciskać na sąsiednie struktury, takie jak przełyk czy tchawica. Zabieg pozwala na usunięcie największych guzów oraz zmniejszenie rozmiaru tarczycy, co łagodzi objawy ucisku i poprawia komfort pacjenta.

2. Wole Toksyczne: W przypadku wola toksycznego, które jest związane z nadczynnością tarczycy, subtotalna resekcja może pomóc w kontrolowaniu nadmiernej produkcji hormonów tarczycy. Usunięcie części gruczołu zmniejsza produkcję hormonów i łagodzi objawy nadczynności, takie jak przyspieszone tętno, utrata wagi i nadmierne pocenie się.

3. Nowotwory Tarczycy: W przypadku nowotworów tarczycy, kiedy całkowite usunięcie gruczołu nie jest konieczne lub jest zbyt ryzykowne, subtotalna resekcja może być stosowana w celu usunięcia nowotworowych zmian, przy jednoczesnym zachowaniu części funkcjonalnej tkanki tarczycy. Jest to szczególnie istotne w przypadku nowotworów o niskiej złośliwości lub gdy pełna resekcja może wiązać się z dużym ryzykiem powikłań.

4. Hyperplazja Tarczycy: W przypadku rozrostu komórek tarczycy (hyperplazja), który prowadzi do powiększenia gruczołu i objawów takich jak trudności w przełykaniu czy oddychaniu, subtotalna resekcja może pomóc w kontrolowaniu wzrostu i łagodzeniu objawów.

5. Niedoczynność Tarczycy po Innych Leczeniach: W przypadku, gdy pacjent ma problemy z niedoczynnością tarczycy po innych metodach leczenia (np. terapii radioaktywnej lub leczeniu farmakologicznym), subtotalna resekcja może być rozważana jako opcja w celu poprawy funkcji tarczycy i złagodzenia objawów niedoboru hormonów.

6. Inne Schorzenia: W rzadkich przypadkach, subtotalna resekcja tarczycy może być wskazana w leczeniu innych schorzeń tarczycy, które nie odpowiadają na leczenie farmakologiczne lub inne metody terapii.

1. Konsultacje Przedoperacyjne: Przed zabiegiem pacjent powinien przejść szczegółową konsultację z chirurgiem i endokrynologiem. W trakcie konsultacji omawiane są wskazania do zabiegu, potencjalne ryzyka oraz korzyści. Należy również przedstawić wszelkie wyniki badań obrazowych (USG tarczycy, tomografia komputerowa) oraz laboratoryjnych (poziom hormonów tarczycy).

2. Badania Przedoperacyjne: Pacjent będzie musiał przejść szereg badań, w tym:

1. Badania Krwi: Aby ocenić ogólny stan zdrowia, funkcję nerek, wątrobę oraz poziom hormonów tarczycy.
2. Badania Obrazowe: Takie jak USG tarczycy czy tomografia komputerowa, w celu oceny rozmiaru i lokalizacji guzków oraz ogólnego stanu gruczołu.
3. EKG i RTG klatki piersiowej: W celu oceny kondycji serca i płuc przed znieczuleniem ogólnym.

3. Przygotowanie Fizyczne:

1. Dieta: W dniu zabiegu pacjent nie powinien jeść ani pić przez co najmniej 6-8 godzin, aby uniknąć ryzyka powikłań związanych z znieczuleniem ogólnym.
2. Leki: Należy poinformować lekarza o wszystkich przyjmowanych lekach, w tym o lekach na receptę, suplementach diety oraz lekach przeciwbólowych. Lekarz może zalecić zaprzestanie przyjmowania niektórych leków na kilka dni przed zabiegiem, szczególnie antykoagulantów, które mogą zwiększać ryzyko krwawienia.

4. Instrukcje Przedoperacyjne:

1. Higiena: Pacjent powinien zadbać o odpowiednią higienę osobistą przed zabiegiem, w tym o umycie ciała i włosów, aby zmniejszyć ryzyko infekcji.
2. Przygotowanie Wzrokowe: W dniu zabiegu nie należy stosować kosmetyków do twarzy ani lakierów do paznokci, ponieważ mogą one utrudniać monitorowanie stanu zdrowia pacjenta.

5. Organizacja Transportu i Opieki:

1. Transport: Po zabiegu pacjent nie będzie mógł samodzielnie prowadzić samochodu, dlatego zaleca się zorganizowanie transportu do i z kliniki.
2. Opieka: Warto zorganizować pomoc bliskiej osoby w okresie rekonwalescencji, szczególnie w pierwszych dniach po zabiegu, aby wspierała w codziennych czynnościach i zapewniała wsparcie w przypadku jakichkolwiek komplikacji.

6. Rozmowa z Anestezjologiem: Przed zabiegiem pacjent przeprowadzi rozmowę z anestezjologiem, który oceni stan zdrowia oraz omówi rodzaj znieczulenia ogólnego, które będzie stosowane podczas operacji.

7. Przygotowanie Psychiczne: Warto również przygotować się psychicznie do zabiegu, zrozumieć jego przebieg, potencjalne ryzyka oraz postępować zgodnie z zaleceniami lekarzy. Świadomość procesu i jego skutków może pomóc w złagodzeniu stresu i zwiększeniu komfortu przed operacją.

1. Pierwsze Dni: Po operacji pacjent może odczuwać ból i dyskomfort w okolicy szyi, który jest kontrolowany za pomocą leków przeciwbólowych. W ciągu pierwszych dni po zabiegu może wystąpić obrzęk i zasinienie.
2. Powrót do Zdrowia: Większość pacjentów wraca do normalnych aktywności w ciągu kilku tygodni. Zaleca się unikanie intensywnego wysiłku fizycznego oraz przestrzeganie zaleceń dotyczących pielęgnacji rany i monitorowania poziomu hormonów.
3. Długoterminowa Opieka: Po zabiegu pacjent powinien regularnie uczęszczać na wizyty kontrolne, aby monitorować funkcję pozostałej części tarczycy oraz poziom hormonów we krwi.