Operacje ślinianki

Operacja ślinianki podżuchwowej przeprowadzana jest w znieczuleniu ogólnym. Cięcie skóry prowadzone jest w naturalnej bruździe skóry szyi około 3 cm poniżej brzegu żuchwy. Śliniankę zawsze usuwa się w całości wraz z fragmentem przewodu wyprowadzającego.

Operacja ślinianki przyusznej (parotidektomia) wykonywana jest w znieczuleniu ogólnym. Cięcie skóry zaczyna się przed małżowina uszną, a następnie za kątem żuchwy prowadzone jest na krótkim odcinku w dół na szyję. Najczęściej usuwa się guz wraz z fragmentem ślinianki.

Operacja ślinianki podjęzykowej najczęściej przeprowadzana jest prze jamę ustną, aczkolwiek w określonych przypadkach może być konieczne wykonanie dodatkowego cięcia na szyi.

Sialoendoskopia jest minimalnie inwazyjną metodą umożliwiającą bezpośrednie obejrzenie wnętrza przewodów wyprowadzających dużych gruczołów ślinowych (tj. ślinianki podżuchwowej i przyusznej). W trakcie sialoendoskopii można wykonać zabiegi usunięcia patologii ze światła przewodów wyprowadzających ślinianek. Sialoendoskop wprowadzany jest do światła przewodu wyprowadzającego ślinianki przez jego naturalne ujście w obrębie jamy ustnej. Wcześniej ujście przewodu zostaje rozszerzone za pomocą zestawu sond o wzrastającej średnicy. W przypadku stwierdzenia zmian patologicznych w obrębie przewodu wyprowadzającego istnieje możliwość ich usunięcia podczas tej samej procedury. Służą do tego mikronarzędzia (kleszczyki, wiertła, koszyki, itp.) wprowadzane przez kanał roboczy endoskopu.

Przeprowadzenie operacji ślinianek jest zawsze poprzedzone konsultacją specjalisty w zakresie otorynolaryngologii lub chirurgii szczękowo-twarzowej oraz badaniem USG ślinianek.

Po zabiegu pacjenci rutynowo przyjmują antybiotyk, leki przeciwbólowe i przeciwzapalne oraz leki rozkurczowe. Ponadto wskazany jest masaż ślinianki poddanej zabiegowi. W czasie rekonwalescencji zaleca się prowadzenie oszczędnego trybu życia przez około 2 tygodnie.

Klasyczne metody chirurgiczne leczenia kamicy ślinianek uzależnione są od lokalizacji kamienia ślinowego. W przypadku zlokalizowania w obrębie miąższu gruczołu, istnieje konieczność jego usunięcia w całości. Gdy kamień znajduje się w okolicach ujścia przewodu, jego usunięcie wykonuje się poprzez nacięcie ściany przewodu w jamie ustnej. Częstymi powikłaniami tego typu zabiegów są zrosty pooperacyjne i nawrót dolegliwości. Całkowite usunięcie gruczołu ślinowego związane jest także z długim okresem rekonwalescencji i dodatkowo obarczone jest ryzykiem różnych powikłań, m.in. porażeniem nerwu twarzowego.

Sialoendoskopia natomiast jest zabiegiem małoinwazyjnym. Jej zaletami są m.in.: brak cięć na skórze i szyi, brak ryzyka uszkodzenia gruczołu ślinowego i porażenia nerwu twarzowego, minimalne ubytki krwi, krótki okres rekonwalescencji.