Artroskopia stawu barkowego

Artroskopia stawu barkowego to zabieg o minimalnej inwazyjności. Leczenie odbywa się pod kontrolą kamery i małego obiektywu, który pozwala na obserwację wnętrza stawu. Zamiast dużej kilkunastocentymetrowej rany odbywa się ono poprzez dwa ok. 5-8mm nacięcia. Dzięki temu możliwy jest szybszy powrót do zdrowia pacjenta oraz zmniejsza ryzyko zakażenia okołooperacyjnego. Jest to szczególnie ważne w przypadku stawu barkowego, do którego dostęp otwarty jest bardzo rozległy.

Podczas tego zabiegu do stawu wprowadzany jest płyn, który rozciąga torebkę stawu i pomaga w uzyskaniu odpowiedniego obrazu jego wnętrza. Bezpośredni wgląd umożliwia poszukiwanie i znalezienie uszkodzonych tkanek a następnie ich leczenie. Poprzez nacięcia skóry wprowadzane są minimalne narzędzia chirurgiczne, którymi oczyszcza się, usuwa lub szyje tkanki wewnątrz stawu bez jego otwierania.

Artroskopia stawu barkowego jest wskazana w przypadku:

• Zespołu bólu podbarkowego z zapaleniem kaletki podbarkowej
• Rozerwaniu pierścienia rotatorów
• Zmianach zwyrodnieniowych stawu barkowo-obojczykowego
• Wolnego ciała wewnątrzstawowego
• Przewlekłemu zapaleniu błony maziowej
• Niestabilności stawu ramiennego
• Uszkodzeniu górnej części torebki stawowej, obrąbka stawowego i przyczepu mięśnia dwugłowego
• Barku zamrożonego

Do zabiegu artroskopowego kwalifikuje lekarz wykonujący zabieg. Poza badaniem klinicznym lekarz prowadzący wymaga wykonania diagnostycznego USG stawu lub badania MRI. Często konieczne jest wykonanie RTG stawu. Po konsultacji i uzgodnieniu z pacjentem rodzaju i wskazań do operacji ustalany jest termin operacji.

Po zabiegu Pacjent otrzymuje przez kilka dni leki przeciwbólowe. Po artroskopii bark unieruchamiany jest w stabilizatorze. Czas unieruchomienia jest różny w zależności od rodzaju przeprowadzonego zabiegu. Należy podkreślić, że Pacjenci po zabiegach artroskopowych bezwzględnie wymagają stałej kontroli o lekarza prowadzącego oraz dalszej pomocy rehabilitacyjnej.