Laparoskopowa mikrochirurgia jajowodów

Chociaż w przypadku laparoskopii mówimy o diagnostyce lub leczeniu inwazyjnym, zabieg należy do najbezpieczniejszych. Polega na wykonaniu niewielkiego nacięcia na skórze, poprzez które do jamy brzusznej wprowadzany jest bardzo cienki endoskop, na który składają się:

• Sprzęt optyczny
• Rurka zakończona igłą odmową do wypełnienia wnętrza dwutlenkiem węgla, który rozszerzy wewnętrzne powłoki, umożliwiając lepsze manewrowanie oraz zwiększając widoczność
• Sprzęt mikrochirurgiczny – w przypadku laparoskopii operacyjnej

Poprzez kilka niewielkich nacięć (zazwyczaj trzy – w pępku i na podbrzuszu) wprowadza się do brzucha pacjentki narzędzia mikrochirurgiczne. Zabieg wykonuje się po wcześniejszym napompowaniu jamy brzusznej obojętnym gazem (polepsza to widoczność narządów). Zabieg polega na wycięciu zmienionego chorobowo jajowodu lub jajowodów.

Jedną z najczęstszych wskazań do laparoskopii jest niepłodność (bezpłodność). Laparoskopia umożliwia ocenę budowy, położenia narządów miednicy mniejszej, ocenę drożności jajowodów, lokalizacje zrostów, czy rozpoznanie endometriozy. Obecnie większą część operacji ginekologicznych przeprowadza się według zasad minimalnej inwazyjności. Do tego najczęściej stosuję się metodę laparoskopową lub drogę przezpochwową.

Zabieg wykonuje się w znieczuleniu ogólnym. Lekarz wykonujący laparoskopię obserwuje obraz z jamy brzusznej na ekranie komputera. Kamery, w które wyposażone są endoskopy, pozwalają na optyczne przybliżenie obrazu, co jest niezwykle pomocne przy konieczności wykrywania niewielkich, niewidocznych gołym okiem zmian.

Największą zaletą zabiegu laparoskopii ginekologicznej jest mała inwazyjność, dzięki której pacjentka dochodzi do dobrej kondycji w znacznie krótszym czasie niż w przypadku klasycznych zabiegów chirurgicznych. Również ból odczuwany już po zabiegu jest w przypadku laparoskopii znacznie mniejszy.

Nacięcia wykonywane w czasie zabiegu laparoskopii są niewielkie – największe z nich mogą dochodzić do jednego centymetra. Rany goją się szybko, w związku  z czym pacjentki nie muszą się martwić o występowanie blizn. W przypadku laparoskopii diagnostycznej pacjentka może opuścić klinikę już kilka godzin po zabiegu, natomiast laparoskopia operacyjna kończy się maksymalnie jednodobowym pobytem w szpitalu.