Operacja usunięcia migdałka gardłowego (adenotomia)

Do ust pacjenta zostaje włożony rozwieracz, w celu uwidocznienia operowanej okolicy. Lekarz uciska szpatułką nasadę języka, oceniając wielkość migdałka. Następnie dochodzi do wprowadzenia adenotomu, dobranego rozmiarem do części nosowej gardła.

Przyrząd jest opierany o nozdrza tylne i przyciskany do stropu nosogardła – w taki sposób, by w jego otworze znalazł się migdałek gardłowy. Po dokładnym namierzeniu migdałka, dochodzi do jego ścięcia. Resztki migdałka są usuwane przy pomocy mniejszego adenotomu. Miejsce pozabiegowe jest uciskane przy użyciu tamponu i gazy przez 1-2 minuty.

Przed zabiegiem należy wykonać morfologię i badania koagulogramem.

Zazwyczaj Pacjent może wrócić do domu tego samego dnia. Przez około 2 tygodnie należy stosować dietę półpłynną.

Do zabiegu kwalifikują się dzieci, cierpiące na przewlekłe (trwające kilka miesięcy), ropne zapalenie nosogardła oraz zatok obocznych nosa. Operacja to ostateczność, wynikająca z nieskuteczności leczenia farmakologicznego (w dwóch seriach; m.in. z zastosowaniem inhibitora B-laktamazy). Do wskazań zalicza się również:

• zaburzenia snu–zespół bezdechów sennych, chrapanie,
• mowa nosowa(nosowanie zamknięte),
• wysiękowe zapalenie ucha środkowego,
• wady zgryzu potwierdzone badaniem ortodontycznym (wynikające ze stałego oddychania przez usta),
• zaburzenia morfologi i wyglądu twarzy –twarz adenoidalna,
• powikłania sercowo-płucne związane z zaburzeniami wentylacji, wynikającymi z trudności przy oddychaniu przez nos –serce płucne, nadciśnienie płucne, przerost prawej komory serca.