Operacyjne usunięcie złogów z przewodu ślinianki

W przypadku obecności kamienia w przewodzie wyprowadzającym, wystarczające może być nacięcie przewodu i ewakuacja złogu. W przypadku kamicy nawracającej lub dotyczącej miąższu ślinianki konieczne jest usunięcie całego gruczołu.

Popularność zyskały nieinwazyjne metody leczenia, takie jak ESWL (większe kamienie rozbijane są przy użyciu ultradźwięków na mniejsze, co pozwala na ich samoistną ewakuację) oraz endoskopowe usuwanie kamieni (sialoendoskopia).

Powodem rozwoju choroby jest zaburzenie wytwarzania elektrolitów wewnątrz ślinianki i związana z powyższym zwiększona gęstości śliny, co przyczynia się do tworzenia kamienia.

Chociaż niektóre osoby z kamieniami ślinowymi nie mają żadnych objawów i dowiadują się o ich posiadaniu przypadkowo, szukając pomocy medycznej związanej z innymi dolegliwościami, nadal występują typowe symptomy związane z tym schorzeniem.

Głównym jest ból twarzy, ust lub szyi, który pogarsza się tuż przed lub podczas posiłku.

Inne częste objawy obejmują tkliwość i obrzęk twarzy, ust lub szyi, suchość w ustach i problemy z połykaniem lub otwieraniem ust. Na późniejszym etapie może wystąpić zapalenie i zakażenie dotkniętego gruczołu, które może spowodować gorączkę, nieprzyjemny smak w jamie ustnej i zaczerwienienie.

W pierwszej kolejności lekarz diagnozuje kamicę ślinianek na podstawie wywiadu lekarskiego oraz badania fizykalnego chorego, podczas którego sprawdzane jest zaczerwienienie jamy ustnej oraz drożność przewodów wyprowadzających ślinę, utrudnienia w odpływie śliny, obecność wydzieliny ropnej oraz powiększenie ślinianki. Lekarz może zlecić wykonanie dodatkowych badań