Biopsja prostaty

Procedura polega na pobraniu próbki tkanek prostaty i ocenie jej pod mikroskopem. Igłę wprowadza się na ogół przez ścianę odbytnicy, przy czym bardzo pomocne jest USG transrektalne. Aby stwierdzić obecność lub brak komórek rakowych, lekarz musi pobrać od 6 do 13 próbek tkanki prostaty z różnych jej obszarów.

Biopsja prostaty nie jest badaniem rutynowym. Wykonuje się ją w razie wystąpienia konkretnych objawów oraz nieprawidłowości w wynikach testów wczesnego wykrywania raka prostaty – gdy wyniki poziomu PSA przekraczają normę.

Z uwagi na fakt, że biopsja należy do badań inwazyjnych, tzn. narusza ciągłość ściany odbytnicy, do tego badania wymagane jest odpowiednie przygotowanie Pacjenta. Zaleca się, by Pacjent do biopsji pozostał na czczo, zastosował środek przeczyszczający oraz odpowiednio wcześniej przyjął lek o działaniu przeciwbakteryjnym. Rodzaj leku przeczyszczającego i przeciwbakteryjnego należy uzgodnić wcześniej z urologiem wykonującym biopsję.

W pierwszych dobach po wykonanej biopsji Pacjent może odczuwać pieczenie, ból w cewce moczowej, zaobserwować czerwone zabarwienie moczu, częstsze oddawanie moczu, osłabienie strumienia moczu. W przypadku, gdy dolegliwości te przedłużają, nasilają się lub gdy wystąpi gorączka należy bezwzględnie skontaktować się z urologiem.

Pacjenci leczeni lekami z grupy leków przeciwkrzepliwych, obecnie często wykorzystywanymi w leczeniu choroby wieńcowej serca oraz nadciśnieniu tętniczym, koniecznie muszą o tym fakcie poinformować lekarz urologa wykonującego biopsję i zaprzestać przyjmowania leków co najmniej 7 dni przed terminem planowanej biopsji. Zaniedbanie tego może spowodować wystąpienie powikłań po wykonanej biopsji.