Endoskopowe usuwanie kamicy pęcherza laserem holmowym LKL

1. Wprowadzenie endoskopu: Po znieczuleniu, lekarz wprowadza cienki, elastyczny endoskop przez cewkę moczową do pęcherza moczowego. Endoskop jest wyposażony w kamerę i źródło światła, które pozwala na wizualizację wnętrza pęcherza oraz dokładne zlokalizowanie kamieni.
2. Usuwanie kamieni za pomocą lasera holmowego: Po umiejscowieniu endoskopu, lekarz używa lasera holmowego, który emituje skoncentrowany promień światła. Ten promień jest kierowany bezpośrednio na kamienie, rozbijając je na mniejsze fragmenty. Laser holmowy jest precyzyjny, co pozwala na skuteczne rozbicie kamieni bez uszkadzania otaczających tkanek pęcherza. Działanie lasera można dostosować do wielkości i twardości kamieni, co zwiększa efektywność zabiegu.
3. Morcelacja i usunięcie fragmentów: Po rozbiciu kamieni, ich fragmenty są usuwane z pęcherza. W niektórych przypadkach lekarz może użyć narzędzia morcelatora, które rozdrabnia większe kawałki kamieni na mniejsze fragmenty, ułatwiając ich usunięcie. Fragmenty są następnie aspiracyjne i usuwane przez endoskop.
4. Zakończenie zabiegu: Po usunięciu wszystkich fragmentów kamieni, endoskop jest delikatnie usuwany. W przypadku potrzeby, lekarz może wprowadzić cewnik do pęcherza moczowego, aby ułatwić odpływ moczu i monitorować ewentualne krwawienie. Cewnik jest zazwyczaj usuwany po kilku dniach, w zależności od stanu pacjenta i zaleceń lekarza.

1. Kamienie pęcherza moczowego: Głównym wskazaniem do zabiegu jest obecność kamieni w pęcherzu moczowym, które mogą powodować objawy takie jak ból, częste parcie na mocz, trudności w oddawaniu moczu, czy krwawienie z dróg moczowych. Kamienie te mogą być różnej wielkości i mogą nie reagować na leczenie farmakologiczne lub inne metody rozpuszczania.
2. Ból i dyskomfort: Kamienie pęcherza mogą prowadzić do znacznego bólu i dyskomfortu, który może być trudny do zniesienia i wpływać na jakość życia pacjenta. Użycie lasera holmowego pozwala na precyzyjne usunięcie kamieni, co często prowadzi do szybkiej ulgi w objawach.
3. Objawy utrudniające funkcjonowanie: W przypadku, gdy kamienie powodują objawy takie jak częste infekcje dróg moczowych, blokada odpływu moczu lub niewydolność nerek, endoskopowe usuwanie kamieni jest często konieczne. Kamienie mogą prowadzić do poważnych komplikacji zdrowotnych, takich jak zatrzymanie moczu lub uszkodzenie nerek.
4. Kamienie oporne na inne metody: Jeśli kamienie pęcherza moczowego nie mogą być skutecznie usunięte za pomocą mniej inwazyjnych metod, takich jak leczenie farmakologiczne czy litotrypsja (rozbijanie kamieni falami uderzeniowymi), zabieg laserowy stanowi skuteczną alternatywę. Laser holmowy jest szczególnie efektywny w rozbijaniu kamieni twardych i dużych.
5. Pacjenci z przeciwwskazaniami do innych metod: Niektórzy pacjenci mogą mieć przeciwwskazania do bardziej inwazyjnych procedur chirurgicznych lub do terapii falami uderzeniowymi. Endoskopowe usuwanie kamieni laserem holmowym jest mniej inwazyjne, co może być korzystne w przypadkach, gdy inne metody są niewskazane z powodu stanu zdrowia pacjenta.
6. Powikłania po innych procedurach: Jeśli pacjent miał już wcześniejsze zabiegi usuwania kamieni i wystąpiły powikłania, takie jak ponowne tworzenie się kamieni lub uszkodzenie pęcherza, laserowe usunięcie kamieni może być konieczne do skorygowania problemu.

1.Konsultacja przedoperacyjna

Ocena stanu zdrowia: Pacjent odbywa wizytę urologiczną, podczas której lekarz przeprowadza wywiad medyczny i ocenia stan zdrowia. Należy omówić wszelkie istniejące schorzenia, alergie, stosowane leki oraz historie medyczne związane z układem moczowym.

Badania diagnostyczne: Zazwyczaj wykonuje się badania obrazowe, takie jak ultrasonografia, tomografia komputerowa lub rentgen, aby dokładnie ocenić lokalizację, rozmiar i liczbę kamieni w pęcherzu moczowym. Czasami wykonuje się również badania krwi i moczu w celu oceny ogólnego stanu zdrowia oraz funkcji nerek.

2. Przygotowanie przed zabiegiem

Instrukcje dotyczące diety: Pacjent zazwyczaj otrzymuje zalecenia dotyczące diety przed zabiegiem. Może być wymagane, aby pacjent nie jadł ani nie pił przez określony czas przed zabiegiem, szczególnie jeśli zabieg ma być wykonany w znieczuleniu ogólnym. Zwykle nie wolno jeść ani pić przez 6-8 godzin przed planowanym zabiegiem.

Leki: Pacjent może otrzymać instrukcje dotyczące odstawienia niektórych leków, takich jak leki przeciwzakrzepowe, które mogą zwiększać ryzyko krwawienia. Ważne jest, aby skonsultować się z lekarzem w sprawie leków przyjmowanych na stałe i stosować się do zaleceń dotyczących ich kontynuowania lub odstawienia przed zabiegiem.

Higiena: W dniu zabiegu pacjent może być poproszony o wykonanie szczegółowej higieny ciała, w tym dokładne umycie okolic genitalnych, aby zminimalizować ryzyko infekcji. Często pacjent jest również proszony o założenie specjalnego ubrania szpitalnego.

3. Dzień zabiegu

Rejestracja i przygotowanie: Po przybyciu do szpitala lub kliniki pacjent zostanie zarejestrowany i przygotowany do zabiegu. W zależności od lokalnych procedur, pacjent może być poproszony o podpisanie zgody na zabieg oraz o wykonanie dodatkowych badań przedoperacyjnych.

Znieczulenie: W zależności od decyzji lekarza i preferencji pacjenta, zostanie podane odpowiednie znieczulenie. Może to być znieczulenie miejscowe, które znieczuli tylko okolice cewki moczowej i pęcherza moczowego, lub znieczulenie ogólne, które pozwoli pacjentowi na spokojne przeprowadzenie zabiegu bez odczuwania bólu.

Wprowadzenie endoskopu: Po znieczuleniu lekarz wprowadza endoskop przez cewkę moczową do pęcherza moczowego. Cała procedura jest monitorowana za pomocą kamery endoskopowej, która umożliwia lekarzowi precyzyjne wykonanie zabiegu.

4. Opieka pooperacyjna

Monitorowanie po zabiegu: Po zakończeniu zabiegu pacjent jest monitorowany, aby upewnić się, że nie występują żadne natychmiastowe powikłania, takie jak nadmierne krwawienie czy reakcje na znieczulenie. W razie potrzeby mogą być podawane leki przeciwbólowe i inne środki wspomagające.

Instrukcje dotyczące pielęgnacji: Pacjent otrzyma szczegółowe instrukcje dotyczące opieki pooperacyjnej, w tym wskazówki dotyczące diety, aktywności fizycznej i postępowania z ewentualnym cewnikiem moczowym, jeśli taki zostanie zastosowany. Należy również umówić się na wizyty kontrolne w celu monitorowania procesu gojenia i oceny skuteczności zabiegu.